Πολύ πριν το trend των ξενόφερτων street food, εμείς είχαμε πάντα το σουβλάκι. Και ναι, μπορεί να το έχουμε συνδυάσει με βραδιές επιτραπέζιων, μπάλα και Σάββατο, αλλά τίποτα δεν συγκρίνεται με ένα τυλιχτό στο χέρι. Τουλάχιστον έτσι το προτιμώ εγώ.
Από τη Μάρω Παρασκευούδη
Μιας και το σουβλάκι είναι κάτι σαν το εθνικό μας φαγητό, είναι σχεδόν ακατόρθωτο να πεις που θα φας το καλύτερο. Επίσης, η επιλογή του τέλειου σουβλακιού είναι υποκειμενική, αφού την ίδια στιγμή που εγώ θέλω την τηγανιτή πατάτα ως συνοδευτικό, εσύ την προτιμάς μέσα και βουτηγμένη στο τζατζίκι.
Αν όμως έπρεπε να καταλήξουμε σε κάποιες επιλογές, τότε τα κριτήρια είναι ξεκάθαρα: Γεύση, ποιότητα και απλότητα. Γιατί σουβλάκι τρώμε βρε παιδιά και το θέλουμε απλό και τίμιο, χωρίς φανφάρες ή εναλλακτικές παρεμβάσεις.
Τα σουβλατζίδικα που κινηθήκαμε είχαν ένα βασικό κοινό στοιχείο μεταξύ τους: Χαμογελαστούς ανθρώπους που αγαπούν αυτό που κάνουν. Μετά έρχεται η τεχνογνωσία και αυτό το ‘κάτι’ που κάνει τη διαφορά. Μιας και σήμερα είναι Σάββατο – επίσημη ημέρα ντελίβερι/τρώω έξω – θα μας βρεις σε ένα από τα παρακάτω…
Info: "Κώστας" - πλατεία Αγ. Ειρήνης, "ΑριστοΤέλειον" - Πίνδου 9 & Σκρα, Άνω Πεύκη, "Θράκα Αράχωβα" - Αρκαδίας 21 & Ολύμπου, Χαλάνδρι, "Το Χειροποίητο Σουβλάκι της Ανάληψης" - Εθ. Αντιστάσεως 26, Βριλήσσια
Φωτογραφίες: Δανάη Ίσαρη
