Μία συνέντευξη σκέτη απόλαυση έδωσε ο Γιώργος Κοινούσης στον Θανάση Αναγνωστόπουλο και την εκπομπή Join Us που προβάλλεται το Σαββατοκύριακο στο ΣΚΑΙ. Ο λαϊκός θρύλος που χαρακτηρίζεται ως «ο Ρουβάς της εποχής» ήταν ο πρώτος που έστησε βάθρο στην πίστα με μπαλέτο, έγραψε και τραγούδησε πολλά σουξέ, εμφανίστηκε στη σκηνή με καρφωμένο το κεφάλι στο πάτωμα, έκανε περιουσία και τα τελικά παράτησε επειδή προτίμησε ν’ ακούσει την καρδιά του. Και μέσα σε όλα αυτά, ακούστηκε και η φήμη ότι έβγαινε να τραγουδήσει μέσα από… φέρετρο. Δες τι είπε…
Για την αντιμετώπιση του κόσμου στο δρόμο:
Τώρα που δεν κάνω σουξέ, που δεν βγαίνω στις τηλεοράσεις, δεν είμαι στο star system αντιμετωπίζω μία πολύ φιλική κατάσταση από τον κόσμο και παραξενεύομαι. Όταν πάω κάπου να ψωνίσω, στον περίπατό μου, βλέπω τον κόσμο τόσο εγκάρδιο που για μένα είναι ανεξήγητο.
Για το καΐκι που τον έφερε στην Αθήνα και για τα παιδικά του χρόνια:
Στην Αθήνα ήρθα με ένα καΐκι. Με βάλαν οι γονείς μου. Ο πατέρας μου τυφλώθηκε από ένα ατύχημα στα καράβια και ύστερα έγινε αγωγιάτης για να μπορέσει να μεγαλώσει εμένα και τη μητέρα μου. Στα 5 μου χρόνια, το 1946-1947, μπήκαμε σε ένα καΐκι ξύπνησα και βρέθηκα στον Πειραιά όπου μεγάλωσα, γαλουχήθηκα, έκανα τους φίλους μου, έμαθα κιθάρα, ακορντεόν και γύρναγα στα ταβερνεία. Ήμουν μαχητής της ζωής από μικρό παιδί. Σχολείο πήγα μέχρι τη Δευτέρα δημοτικού. Γιατί δεν είχα το χρόνο να μορφωθώ, δούλευα. Γράμματα έμαθα από τις αθλητικές εφημερίδες καθώς είχα μανία με την μπάλα. Και όπως με κράταγε ο πατέρας μου από τον ώμο έσκυβα από κάτω του και διάβαζα για τις ομάδες. Και ρωτούσα τι σημαίνουν κάποιες λέξεις όποιον έβρισκα.
Για τη φήμη ότι βγήκε να τραγουδήσει μέσα από ένα φέρετρο:
Είχε έρθει ο επιχειρηματίας του Can-Can Nίκος Γιγουρτάκης για να με δελεάσει να πάω στο μαγαζί του. Είχε φέρει μια ανθοδέσμη που ήταν πάνω σε ένα τραπέζι .Το σποτ με έδειχνε με τέτοιον τρόπο μέσα από την τεράστια ανθοδέσμη που έμοιαζε με επιτάφιος, να βγαίνω και να τραγουδάω το «όλοι θα ζήσουμε». Ο κόσμος ξαφνιάστηκε. Ήταν και ο Γιάννης ο Βανδώρος και λέει στον φίλο του τον δημοσιογράφο και συγγραφέα Νίκο Καμπάνη που πίναν το ουίσκι μαζί «ρε τι έκανε ο τρελός; Βγήκε από ένα φέρετρο!». Σηκώνεται ο Καμπάνης να φύγει να προλάβει την εφημερίδα να το γράψει πρώτη είδηση! Την άλλη μέρα πάω στα Νέα και του λέω: «Ρε Νίκο τι έκανες; Με ξεφτίλισες!». Και εκείνος μου απαντάει: «Ρε συ για να σου κάνουν αυτή τη διαφήμιση πρέπει να δουλεύεις μια σεζόν και ‘γω στην κάνω τζάμπα! Έχεις και παράπονα;».
Για τη μέρα που τα παράτησε:
Πήγα να τρελαθώ στα αλήθεια. Δεν είναι εύκολο από το τίποτα να φτάνεις εκεί. Αν πίστευα ότι ήμουν κάτι θα είχα διαγραφεί. Αλλά δεν πίστευα ότι είμαι κάτι, γιατί ήμουν ερασιτέχνης. Τα παράτησα όταν άρχισα να γίνομαι επαγγελματίας και να πληρώνομαι. Και να πρέπει να πω αυτό που θέλει ο πελάτης και όχι αυτό που θέλω εγώ. Και να πρέπει να πιώ ένα ουίσκι για να ντοπαριστώ. Και επειδή δεν τα έκανα ποτέ και έμεινα ατόφιος, δεν μπόρεσα να λειτουργήσω από ένα σημείο και έπειτα. Είχα κάνει μεγάλη περιουσία αλλά προτίμησα να ακούσω την καρδιά μου.
Για την εμφάνιση τύπου «γιόγκα» επί σκηνής:
Πάντα μου άρεσε να εντυπωσιάζω. Πριν ανοίξουν τα φώτα εγώ καρφωνόμουν με το κεφάλι κάτω. 45 μέρες που ήμουν εκεί δεν λάθεψα. Κολλημένος στο πάτωμα. Για 3-4 λεπτά.
MANIFESTO 15 GIORGOS KINOUSIS JoinUs S1 from join us on Vimeo.