Αν και το εξώφυλλο του βιβλίου παραπέμπει σε ρομάντζο πιστέψτε με δεν είναι. Είναι ένα δυνατό, βαθύτατα ψυχολογικό, κοινωνικό και πολυδιάστατο μυθιστόρημα.
Η ηρωίδα, από αλλαγή σε αλλαγή, βιώνει μια ζωή γεμάτη ανατροπές, καινούργιες προκλήσεις αφού φιλοξενείται από διαφορετικές οικογένειες, ώσπου να μεγαλώσει. Κάθε μετάβαση, κάθε νέος σταθμός στη ζωή της μας σκιαγραφεί τη δομή μιας δυσλειτουργικής ή μιας ισορροπημένης οικογένειας. Τα λάθη της προηγούμενης γενιάς σημαδεύουν την κάθε επόμενη, βαραίνοντας τη με τα λάθη που μεταφέρονται από γονείς σε παιδιά.
Θα συγκεντρώσω εδώ τα σημαντικά στοιχεία του μυθιστορήματος:
* Η ηρωίδα που περιγράφει η συγγραφέας είναι το αρχέτυπο της κλασικής γυναίκας θύμα. Ηττοπαθής, ανεκτική, υποχωρητική, ενοχική. Δικαιολογεί κάθε
χτύπημα που δέχεται, αμφιβάλλει αν πρέπει να αντεπιτεθεί, δεν ξέρει καν αν έχει δίκιο κι αν πρέπει να το υποστηρίξει, αν αξίζει να προστατέψει τον εαυτό της και, αν τελικά, τον αγαπάει τόσο που να είναι φίλος κι όχι εχθρός του.
Όλοι μας έχουμε συναντήσει τέτοιες γυναίκες που θέλουμε να τις πιάσουμε από τους ώμους και τις ταρακουνήσουμε εμείς, αφού δεν ταρακουνιούνται οι ίδιες.
Η ηρωίδα, ευτυχώς, έχει δύο αναλαμπές σε δύο περιόδους της ζωής της και αφού έχει κινδυνέψει πολύ, παίρνει τη ζωή στα χέρια της.
* Είναι οι οικογένειες Κόλαση ή Παράδεισος για τα παιδιά; Εδώ, στο μυθιστόρημα περιγράφονται πολλές μορφές ενδο-οικογενειακής βίας: αδιαφορία, απόρριψη, σωματική βία, ψυχολογική βία, σεξουαλική βία.
Αν ένα παιδί υποστεί πολλαπλά τέτοια τραύματα, πώς μπορεί να τα ξεπεράσει μόνο του, αν δεν έχει βοήθεια και στήριξη από έναν επαγγελματία; Και πώς τελικά να αγαπήσει τον εαυτό του και να τον προστατέψει ως ενήλικας;
* Τα μεγάλα ερωτηματικά γύρω από τη δικαιοσύνη, από τη θρησκεία και από τον δίκαιο ή άδικο Δημιουργό, που όλου μας έχουμε αναρωτηθεί κάποια στιγμή της ζωής μας, επανέρχονται για να μην πάρουν ξεκάθαρες απαντήσεις, αφού η ζωή είναι ένα σύνολο με ευκαιρίες και αναποδιές. Αν είσαι ένας απελπισμένος ηττοπαθής, όπως η ηρωίδα στο πρώτο μέρος της ιστορίας, δεν θα διακρίνεις πουθενά μια ευκαιρία.
* Υπάρχει, ναι, υπάρχει ελπίδα στη ζωή, αν κάποιος, κάποιο περιστατικό, κάτι σε φτάσει στο αμήν και θέλεις να πάρεις την τύχη σου στα χέρια σου αναλαμβάνοντας δράση.
* Ο αληθινός έρωτας χτίζει στα καλά του άλλου. Εκείνος που θέλει να σε εκμεταλλευτεί με το πρόσχημα του έρωτα, θα το κάνει μόνο αν εσύ “γίνεις ένα” με τις επιθυμίες του άλλου, χάνοντας τον εαυτό σου.
* Οι γυναίκες που πέφτουν με τα μούτρα σε μια σχέση, παραβλέποντας κάθε φωνή της λογικής, γίνονται θύματα.
* Τα ναρκωτικά είναι μια μάστιγα και το να βοηθήσεις το παιδί σου να τα ξεπεράσει είναι μια ανάβαση σε ένα Γολγοθά.
* Αν όλα τα κρατάς μέσα σου, χωρίς να αφήνεις το “λυγμό ψυχής” σου να ακουστεί από αυτούς που είναι κοντά σου, αυτό σε σκοτώνει.
* Υπάρχει αγάπη, έρωτας, παρέα, και συντροφικότητα στους senior. Οι 50άρηδες δεν είναι αποκομμένοι από το μεγάλο ένστικτο της ζωής, του έρωτα, το αντίδοτο του θανάτου.
Αυτά, λοιπόν, τα κοινωνικά μηνύματα περνάει το μυθιστόρημα “Όσο αντέχει η ψυχή” της Λένας Μαντά, μέσα από τη ζωή της ηρωίδας της, της Ηρώς, την οποία παρακολουθούμε από μικρό κοριτσάκι επτά ετών ώσπου να γίνει γιαγιά και πώς περνάει από τα 40 κύματα για να παλέψει πρώτα με τις δικές της αδυναμίες και μετά για τη ζωή της.
Θα σε ξυπνήσει για τα καλά.
Κατερίνα Τσεμπερλίδου Συγγραφέας, Inspirational Speaker, Δημιουργός του site www.tsemperlidou.gr
