Είχα δει το τρέιλερ μέσα στην εβδομάδα και είχα ψυλλιαστεί ποια υπόθεση αφορούσε το νέο επεισόδιο της 10ης Εντολής. Κοίταξα και ξανακοίταξα με απορία την οθόνη μου μήπως κάτι δεν κατάλαβα καλά. Είναι τόσο νωρίς για ένα τόσο προβεβλημένο και τόσο… άλυτο έγκλημα.
«Υπόθεση Άλεξ»: Ένα έγκλημα για το οποίο υπήρξαν ομολογίες που μετά αναιρέθηκαν, υπήρξαν ένοχοι, ποινές, μα δεν υπήρξε ποτέ πτώμα. Μια υπόθεση που κυριολεκτικά συγκλόνισε το πανελλήνιο. Μία υπόθεση για την οποία χύθηκε πολύ μελάνι, παραχωρήθηκε αρκετός χώρος σε «τηλεοπτικά δικαστήρια», δημιουργήθηκαν διάφορες θεωρίες συνομωσίας, μα μέχρι και τη στιγμή που γράφεται αυτό το κείμενο, δεν έχει βρεθεί η άκρη του τόσο μπλεγμένου νήματος.
Αλλά ας επιστρέψουμε στο επεισόδιο της 10ης Εντολής. Ο τίτλος αυτού: «Το δώρο». Το δώρο ήταν η Μίνα. Η 17χρονη κόρη της ουκρανικής καταγωγής, Αλίνας. Η Μίνα ζει σε μια επαρχιακή πόλη, είναι άριστη μαθήτρια, χαμηλών τόνων, έχει μια κολλητή και μόλις έχει ερωτευτεί τον συμμαθητή της, τον Μάκη. Έχει επίσης μία μητέρα που την αγαπά και την στηρίζει. Η ζωή της αλλάζει όταν της ανακοινώνεται ότι θα γίνει σημαιοφόρος του σχολείου της.
Η κολλητή της απομακρύνεται και οι συμμαθητές της, της επιτίθενται ποικιλοτρόπως. Δεν το είδες ποτέ να συμβαίνει αυτό; Φυσικά και το είδες. Ζούμε στην Ελλάδα του 2015 που ακόμα τα παιδιά που έχουν γεννηθεί εδώ και μιλάνε την γλώσσα μας καλύτερα κι από τη μητρική τους, δεν δικαιούνται να έχουν την τιμή να σηκώσουν τη σημαία της χώρας, στην οποία έχουν γεννηθεί και μεγαλώσει. Γιατί δεν θεωρούνται ισότιμοι πολίτες.
Η Μίνα είναι άλλο ένα θύμα bullying. Οι φίλοι και συμμαθητές της την απομακρύνουν και την περιθωριοποιούν. Ένα βράδυ διασχίζοντας την κεντρική πλατεία, την παρενοχλούν λεκτικά, εκείνη απαντάει και μετά συμβαίνει το… ατύχημα. Την σπρώχνουν, εκείνη χτυπάει το κεφάλι της στο πεζοδρόμιο. Είναι μόλις νεκρή. Η κολλητή της φίλη μαρτυρά το «κατά λάθος έγκλημα» και οι γονείς της αποφασίζουν πως πρέπει να εξαφανίσουν το πτώμα του άτυχου κοριτσιού.
Το έγκλημα αποκαλύπτεται όταν η Αλίνα ανακαλύπτει αρκετό καιρό μετά, ότι η κολλητή της αγνοούμενης κόρης της φοράει τα παπούτσια του παιδιού της, που της τα είχε δωρίσει η ίδια για τα 17α γενέθλιά της. Και κάπως έτσι τα παιδιά ομολογούν.
Όσο έβλεπα το επεισόδιο ζούσα παράλληλα την ιστορία. Με θυμό για τη σκληρότητα των παιδιών και οργή για τη στενομυαλιά κάποιων γονιών που τα μεγαλώνουν μεταφέροντας τους αντιλήψεις αναχρονιστικές, μεταφέροντας τους τα κόμπλεξ που οι ίδιοι ποτέ δεν ξεπέρασαν. Γιατί ο πιο εύκολος δρόμος είναι να κατηγορείς. Ο πιο δύσκολος δρόμος είναι όμως να βλέπεις το καλό για να γίνεσαι καλύτερος.
«Το δώρο» με συγκλόνισε. Γιατί μου θύμισε πόσο εύκολα χάνεται μία ανθρώπινη ζωή. Γιατί ένιωσα τον πόνο μιας μάνας που χάνει άδικα το παιδί της. Μα περισσότερο από όλα, μου θύμισε ότι τα λάθη των γονιών δεν παιδεύουσιν (πάντα) τέκνα. Τα λάθη των γονιών δημιουργούν και ανθρώπους με προβλήματα.
Extra info
Πληκτρολογώντας «Υπόθεση Άλεξ» στο Google εμφανίζει 34.000 αποτελέσματα σε 0,17 δευτερόλεπτα. Καμία όμως από όλες αυτές τις δημοσιεύσεις δεν αναφέρει που βρίσκεται ο Άλεξ, αγνοούμενος από την 3η Φεβρουαρίου 2006. Σήμερα θα ήταν 20 χρονών.
Το trailer του επεισοδίου:
Δες εδώ τους λόγους για τους οποίους οι συντάκτες του follome.gr ανυπομονούσαμε για την μεγάλη επιστροφή της 10ης Εντολής στους τηλεοπτικούς μας δέκτες.