Τον Νίκο Πουρσανίδη τον γνωρίσαμε μέσα από την συμμετοχή του στην "Πολυκατοικία", όμως αυτό το διάστημα εμφανίζεται στην δημοφιλή σειρά του Mega "Κλεμμένα Όνειρα". Ο 32χρονος ηθοποιός, μίλησε στο Down Town Kύπρου για τον γάμο του, την εμπειρία του από την ζωή στην Αγγλία αλλά και για πώς αισθάνεται πλέον ως πατέρας.
"Ήμουν πωλητής στη Chanel, στα Harrods’s, στην Hermes, στην Bond street και πόρτα σε ένα μαγαζί. Έκανα πολλές δουλειές! Μετά πουλούσα εισιτήρια σε ένα σινεμά, έπειτα σε ένα café, όπου έφτιαχνα ποτά, καφέδες, ήμουν στον μπουφέ. Έκανα αρκετά. Είχα βγει, θυμάμαι, ο καλύτερος πωλητής στη Chanel όπου δούλευα. Αυτό δεν είχε σχέση με την υποκριτική βέβαια, αλλά πήρα χαρά όταν πέτυχα κάτι".
Πώς ξεκίνησε: "Άρχισα να ψάχνω ατζέντηδες και επαφές που είχα κάποτε, αλλά στην ουσία δεν βρήκα και έκανα άσχετες δουλειές για να έχω χρήματα και να εξασκήσω τη γλώσσα. Σιγά-σιγά μπήκα στα θεατρικά και στα κινηματογραφικά πράγματα και τώρα έχω στο βιογραφικό μου συνεργασίες με πολύ μεγάλους σκηνοθέτες και μια πολύ φημισμένη ατζέντη, η οποία με έχει αναλάβει και με προωθεί σε ξένες ταινίες και σειρές. Νιώθω πολύ τυχερός που έπαιξα στο «Icon» του Stephen Frears και στο “Spooks: The Greater Good” του Bharat Nalouri" αποκάλυψε.
Για την απόφασή του να φύγει από την Ελλάδα και τελικά να επιστρέψει: "Το έκανα επειδή είχα ανάγκη να το ζήσω. Έφυγα από την Ελλάδα και πήγα στην Αγγλία, άγνωστος μεταξύ αγνώστων. Δεν ήξερα κανέναν και τίποτα. Μου αρέσει να αλλάζω, να μη μένω στάσιμος. Δύσκολα μένω πολλά χρόνια σε δουλειές. Το κάνω κυρίως για να αποδείξω πολλά στον εαυτό μου - ότι μπορώ να κάνω κι αυτό και το άλλο και το δίπλα. Ότι μπορώ να τα ξαναχτίσω όλα".
Για την σύζυγό του Κατερίνα και το παιδί που έφεραν στον κόσμο: Είμαστε πολλά χρόνια με την Κατερίνα, περάσαμε πολλά και φτάσαμε σε ένα σημείο να πούμε ότι τελικά ήμασταν έτοιμοι για ένα παιδί. Και το κάναμε. Το παιδί ήταν καταλύτης σε πολλά πράγματα. Και στο ότι γυρίσαμε πίσω, το κάναμε για τον μικρό γιατί θέλαμε να μεγαλώσει στην Ελλάδα. Χρειαζόμασταν τη στήριξη των γονιών μας και θέλαμε να είναι δίπλα στο παιδί".
