Πάντοτε λάτρευα να πηγαίνω στο χωριό μου. Η απίστευτη αίσθηση ελευθερίας και ηρεμίας που με κατέκλυζε με το που πατούσα το πόδι μου στο εξοχικό μου, με έκανε πάντα να αναρωτιέμαι, αν τελικά θα προτιμούσα να μένω εκεί ή στην Αθήνα, όπου μένω και μεγάλωσα.
Πάντως, οι φίλοι μου από το χωριό μου, υποστηρίζουν ότι δεν θα άλλαζαν τη ζωή στο χωριό, με τίποτα. Ναι, όντας φοιτητές επεδίωξαν να περάσουν σε μια μεγαλύτερη πόλη, για να ζήσουν τη φοιτητική ζωή, να γνωρίσουν κόσμο, να μεγαλώσουν λίγο τον κύκλο τους. Αλλά τελικά, οι περισσότεροι, στο χωρίο θέλουν να επιστρέψουν. Ή έστω, δεν θα άλλαζαν με τίποτα τα ανέμελα παιδικά χρόνια που έζησαν εκεί.
1. Σε μια μικρή πολή ή σε ένα χωριό, νιώθεις ασφάλεια. Οι άνθρωποι δεν κλειδώνουν τις πόρτες τους το βράδυ και οι γονείς δε φοβούνται να αφήσουν τα παιδιά να τριγυρνάνε στους δρόμους, στην πλατεία, ή να πάνε στο σπίτι ενός φίλου για να παίξουν.
2. Οι αποστάσεις που πρέπει να διανύσεις είναι πολύ μικρές. Στο χωριό, μπορείς να πας παντού με τα πόδια. Αλλά ακόμα κι αμάξι να χρησιμοποιήσεις, ή μηχανάκι, δε χρειάζεσαι πάνω από 10 λεπτά για να πας οπουδήποτε. Κίνηση δεν υπάρχει, άρα οι άνθρωποι έχουν λιγότερα νεύρα, λιγότερο άγχος και καλύτερη ζωή και υγεία. Θυμάμαι τον εαυτό μου όλη την ημέρα με ένα ποδήλατο. Ευτυχισμένες μέρες!
3. Έχεις απόλυτη ελευθερία. Σίγουρα δε μεγαλώνεις με τις απαγορεύσεις των παιδιών των μεγάλων πόλεων, όπου σε κάθε γωνία παραμονεύει ο κίνδυνος. Αυτό δε σημαίνει απαραίτητα ότι οι γονείς σου σου έχουν απόλυτη εμπιστοσύνη, απλά γνωρίζουν πως ό,τι και να συμβεί, θα το μάθουν αμέσως. Αμέσως όμως! Στο χωριό τόσα μάτια σε βλέπουν και κανείς δεν ξεφεύγει από κανέναν.
4. Κάνεις συνεχώς μικρές αποδράσεις κι εκδρομές. Είσαι τυχερή που ζεις στην ήσυχη πόλη σου, αλλά ταξιδεύεις στην πιο κοντινή μεγάλη πόλη για να αγοράσεις τα παπούτσια που είναι στη μόδα, ή κάτι επώνυμο που είδες σε κάποιο περιοδικό. Αυτό σημαίνει ότι πολύ συχνά κάνεις μικρά ταξιδάκια και ξεφεύγεις. Τέλειο!
5. Έχεις δημιουργήσει δυνατές φιλίες, αφού με όλους σου τους φίλους γνωρίζεστε από μωρά. Αυτές οι φιλίες, είναι οι λεγόμενες αδερφικές και είναι πολύ σπάνιες στις μέρες μας. Ακόμα και να χωρίσουν μελλοντικά οι δρόμοι σας, έχετε πάντοτε ο ένας τον άλλον στην καρδιά σας. Κάπως έτσι είμαι κι εγώ με τους φίλους μου από το χωριό... Μπορεί να μη βλεπόμαστε συχνα, αλλά μας δένει μια αληθινή και βαθιά αγάπη.
6. Είναι σαν να ζεις σε μια τεράστια οικογένεια. Οι άνθρωποι γνωρίζονται μεταξύ τους, νοιάζονται ο ένας για τον άλλον, μιλούν καθημερινά και χαιρετιούνται με το που ανοίξουν το πρωί τα παντζούρια τους. Στην πόλη, ζήτημα αν ξέρεις ποιος μένει δίπλα σου.
7. Γνωρίζεις το παρελθόν όλων των αγοριών, άρα ξέρεις ποιον να απορρίψεις και σε ποιον να δώσεις σημασία
8. Όπου και να πας ξέρουν τι καφέ πίνεις, ή πως τρως το σάντουιτς ή την κρέπα σου, ή τι ποτό πίνεις. Και όλοι σε φωνάζουν με το μικρό σου όνομα, φυσικά.
9. Έμαθες από μικρή να δουλεύεις. Από μικρή βοηθούσες τους γονείς σου με τις δουλειές που καταπιάνονταν, είτε μέσα στο σπίτι, είτε έξω από αυτό.
10. Μεγαλώνεις στη φύση, στο πράσινο και γνωρίζεις τα ζώα.
Εμένα, πάντως, το χωριό μου, μου λείπει πολύ. Δεν ξέρω αν θα άλλαζα εύκολα την πόλη, αλλά πάντα το σκέφτομαι σαν τον δικό μου, προσωπικό, επίγειο παράδεισο.