Τον Αλέκο Συσσοβίτη φιλοξενεί αυτό το Σάββατο ο Θανάσης Αναγνωστόπουλος στην εκπομπή JoinUs του ΣΚΑΙ.
Δες τι είπε...
Για την απώλεια των... μαλλιών του:
Αν θεωρήσουμε ότι το 80% των αντρών χάνει μαλλί... Θα πρέπει να δούμε τα θετικοαρνητικά αυτής της χασούρας. Το θετικό είναι ότι ο άντρας που χάνει μαλλιά έχει υψηλή τεστοστερόνη, άρα το εκμεταλλεύονται οι γυναίκες. Εννοείται ότι πρέπει να ταυτιστείς με την πάροδο του χρόνου. Το ίδιο πρόβλημα έχουν οι γυναίκες με την προσωπική τους εμφάνιση όταν περνάνε τα χρόνια. Κανένας άνθρωπος δεν θέλει να γεράσει. Αλλά μετά από κάποια περίοδο συμβιβάζεσαι με αυτό και καταλαβαίνεις ότι πρέπει να σκέφτεσαι πολύ πιο ώριμα, σοφά και να πεις ότι το χρόνο δεν τον σταματάει κανείς. Οπότε γιατί και εγώ να μη δεχτώ μια καινούργια εικόνα μου. Στην αρχή με δυσκόλεψε, αλλά μου έκανε και καλό. Κατάλαβα ότι πρέπει να τιθασεύσω τον ναρκισσισμό μου και να δω και κάποια άλλα πράγματα διαφορετικά.
Για το λόγο που δεν σπούδασε:
Δεν τελείωσα κάποια θεατρική σχολή. Είμαι τελείως αυτοδίδακτος. Τότε δεν μπορούσα να πάω σε κάποια σχολή γιατί ήμουν μεγάλος ηλικιακά. Έπαιξα σε ταινία στα 27 μου, οπότε ήταν αρκετά δύσκολο να μπω σε μια σχολή και μάλιστα δεν είχα χρήματα για να πάω, οπότε έπρεπε να δουλεύω στα μπαρ, στα μαγαζιά σε κάτι κατασκευές σπιτιών. Προσπαθούσα να βρω χρήματα από αλλού για να κάνω το κέφι μου, το χόμπι, γιατί τελικά είναι τέχνη αλλά είναι χόμπι.
Για παλιότερη κριτική που στάθηκε στο «glamorous» παρελθόν του:
Εδώ και 20 χρόνια έχω δείξει τον εαυτό σε ισχυρές θεατρικές δουλειές, ασχέτως με το πόσο καλός ήμουν ή όχι. Φέρνεις στην επιφάνεια ένα μικρότερο «glamorous» παρελθόν μου που έχει ξεχαστεί από τον κόσμο... Ο ίδιος (ο δημοσιογράφος) πιάστηκε αδιάβαστος και του το είπα και στο τηλέφωνο. Του είπα «συγγνώμη αλλά δεν έχεις διαβάσει το βιογραφικό μου». Του είπα «μάγκα εκτέθηκες».
Για το αν νιώθει πως έμεινε στο ράφι:
Είναι και μια αλήθεια αυτό που έλεγαν παλιά ότι οι ωραίοι άνθρωποι μένουν στο ράφι. Γιατί όταν είσαι ωραίος ή ωραία έχεις το δικαίωμα να επιλέξεις. Δεν αισθάνομαι ότι έχω μείνει στο ράφι. Εξαρτάται τι ονομάζει κανείς ράφι. Έχω δει παντρεμένους φίλους μου που πραγματικά είναι στο ράφι. Βλέπεις ένα τέλμα, μία αδράνεια. Ράφι είναι αν είσαι ή δεν είσαι εξελίσσιμος άνθρωπος. Δεν είμαστε όλοι οι άνθρωποι πλασμένοι για τα ίδια πράγματα.
Για το γάμο και τα δύσκολα παιδικά χρόνια:
Με έναν τρόπο με «στρίμωξαν» για γάμο. Αντέδρασα, αλλά δεν ξέρω αν έκανα καλά. Είμαι τόσο γαλήνιος και ήσυχος με αυτό που είμαι που δεν κλείνω την πόρτα σε τίποτα. Πλέον, ούτε και να παντρευτώ, να κάνω οικογένεια και παιδιά. Κάποτε ήμουν πολύ πιο επιφυλακτικός. Όλοι μας κουβαλάμε παιδικές καταβολές. Και το ζητούμενο είναι τι έχουμε ζήσει σαν παιδιά. Επειδή εγώ έζησα σε ένα πολύ σκληρό πλαίσιο φαίνεται ότι για μεγάλο χρονικό διάστημα το κουβάλαγα και μπορεί να το κουβαλάω ακόμα. Σκληρά πράγματα. Καβγάδες. Ένα μη ιδανικό τοπίο που με πέταγε έξω από το σπίτι με μία δυσφορία να τρέχω στους δρόμους να θέλω να αναπνεύσω. Υπήρχε, βέβαια, μια τρομερή αντίφαση. Οι γονείς μου με αγαπούσαν παράφορα.
Δες ΕΔΩ τη συνέντευξη της Κατερίνας Λέχου στο JoinUs.