Τον Γιώργο Κωνσταντίνου φιλοξένησε αυτή την Κυριακή ο Θανάσης Αναγνωστόπουλος στην εκπομπή JoinUs του ΣΚΑΙ.
Δες τι είπε...
Για τη σκηνή με το προφιτερόλ:
Είχε μείνει εκείνη η ιστορία με το προφιτερόλ ενώ υπήρξαν πολύ πιο δυνατές ταινίες όπως η «δε γυνή να φοβήται τον άνδρα». Ο κόσμος με είχε ταυτίσει με το προφιτερόλ. Ε το τι έχω περάσει με αυτό το προφιτερόλ, δεν λέγεται. Πήγαινα σε εστιατόρια και έφερναν προφιτερόλ για να το φωτογραφίσουν κιόλας μαζί μου.
Για τον τυποποιημένο ρόλο του «ψηλού-κουτού»:
Είχε έρθει ένας συνάδελφος και μου είχε πει ότι αν δεν τυποποιηθώ δεν θα πάω μπροστά. Του είπα ότι αν είναι να τυποποιηθώ, καλύτερα να αφήσω το θέατρο. Δηλαδή να κάνω τον ψηλό-κουτό. Κάθε φορά που έκανα ταινία ήταν ένας άλλος χαρακτήρας, ένας άλλος τύπος. Αυτό δεν το σήκωνε τον καιρό εκείνο. Με αποτέλεσμα να μην έχουν εμπορικότητα οι ταινίες που έκανα. Και σιγά σιγά σταμάτησαν οι παραγωγοί να με ζητάνε και έτσι έκανα πάρα πολύ λίγες ταινίες. Δικαιώθηκα. Έφτασε η στιγμή να αναγνωριστούν τώρα εκείνα που είχα κάνει τότε.
Για την έγχρωμη έκδοση της ταινίας «Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα»:
Με τρόμαξε στην αρχή που έγινε έγχρωμη η ταινία γιατί φοβήθηκα μήπως είναι επιχρωματισμένη. Όταν είδα το αποτέλεσμα νόμιζα ότι είχε γυριστεί έγχρωμη η ταινία. Είπαν ότι είναι ιεροσυλία. Γιατί είναι ιεροσυλία; Αν θες να δεις την ασπρόμαυρη, δες την ασπρόμαυρη.
Για τις δουλειές στην ηλικία του:
Κάποια στιγμή μου ζήτησαν σε ένα σίριαλ να παίξω έναν πατέρα που είναι πολύ μεγάλος, 90 χρονών και κάποια στιγμή πεθαίνει. Εκλήθη τότε ο παραγωγός που έκανε το σίριαλ να πει γιατί φωνάξατε έναν παλιό ηθοποιό; Ας βάζατε έναν νέο να παίξει. Γιατί ο χώρος ανήκει στους νέους. Αυτή η νοοτροπία, ότι πρέπει οι νέοι και τίποτα άλλο να μην υπάρχει, είναι λίγο λάθος.
Για τη σύνταξη που έχασε:
Δεν είχα ελέγξει ποτέ στη ζωή μου τα ένσημα που μου έβαζαν στο ΙΚΑ. Μετά από κάποια στιγμή ήρθε η ώρα να πάρω τη σύνταξη και μου είπαν «καλά πόσα χρόνια είσαι στο θέατρο;». Τότε πρέπει να ήμουν 40. Λένε «εδώ έχεις μόνο 12.000 ένσημα». Δεν είχα ελέγξει και οι παραγωγοί τον καιρό εκείνο κάναν το κορόιδο και δεν τα έβαζαν και χάσαμε τη σύνταξη.
Για τον γάμο του Κώστα Βουτσά:
Μπράβο του που παντρεύτηκε. Αυτό ένιωθε, αυτό έκανε. Αυτό πίστευε, αυτό ήθελε. Έπεσαν διάφοροι και είπαν για διαφορά ηλικίας. Τι είναι αυτά τα πράγματα; Εφόσον και οι δύο το αποδέχονται, αυτή είναι η ζωή τους, δικαίωμά τους είναι.