Σκέψου να υπήρχε το Tinder στα 80’s, πως θα ήταν! Ας ξεκινήσουμε από το λογότυπο. Το γράμμα «i» θα ήταν η εικόνα ενός κανονικού σπίρτου, η οποία θα ήταν άψογα εναρμονισμένη με την αισθητική της εποχής. Όσο κιτς πρέπει δηλαδή.
Η διαδικασία; Πολύ απλή. Θα συμπλήρωνες μία φόρμα με τα στοιχεία και τη φωτογραφία σου (σαν αυτή του διαβατηρίου σου για να μη σε προσεγγίσει άνθρωπος) και δύο εβδομάδες μετά θα σου έστελναν ταχυδρομικώς την δισκέτα εγκατάστασης του προγράμματος. Κατά την εγκατάσταση θα έδινες ένα username και ένα password και έτοιμη.
Με καθόλου συνοπτικές διαδικασίες θα έβλεπες τις πιξελιασμένες φωτογραφίες των συμμετεχόντων στο δίκτυο μαζί με δυο λόγια που έχουν γράψει οι ίδιοι για τους εαυτούς τους και θα επέλεγες αν σου ταιριάζει ή όχι. Αν έκανε match στα γούστα σου like, αν όχι θα τον έσβηνες και ο επίδοξος γαμπρός θα πήγαινε αμέσως στον Κάδο Ανακύκλωσης.
Και τα μηνύματα; Φυσικά και θα μπορούσατε να ανταλλάξετε, με μία χρονοκαθυστέρηση βέβαια. Αν σήμερα μπορείς αυτόν που επιλέγεις να τον δεις στο επόμενο πεντάλεπτο, σε αυτή την περίπτωση με τούτα και με εκείνα, θα σας έπαιρνε καμιά βδομάδα, αλλά δεν βαριέσαι; Κάλιο αργά, παρά ποτέ!
Δες εδώ την ιστορία της ...Tinderella.