Μήπως δεν είσαι και τόσο καλή παρέα για φαγητό;

Το καλό φαγητό χρειάζεται την κατάλληλη παρέα για να γίνει ακόμα πιο απολαυστικό. Για αυτό, σκέψου καλά ποιους θα πάρεις μαζί σου την επόμενη φορά που θα κλείσεις τραπέζι.
Μήπως δεν είσαι και τόσο καλή παρέα για φαγητό;



«Θα πρέπει να βρούμε με ποιον θα φάμε και θα πιούμε, πριν βρούμε τι θα φάμε και θα πιούμε» έχει πει ο αρχαίος φιλόσοφος Επίκουρος. Κοινώς, τι να το κάνεις το καλό φαγητό αν δεν έχεις με ποιον να το μοιραστείς; Ή ακόμα χειρότερα, αν η παρέα δεν είναι η κατάλληλη;

Από τη Μάρω Παρασκευούδη

Για εμάς τους καλοφαγάδες (ή foodies όπως προστάζει η εποχή) η ευτυχία σε ένα γεύμα ολοκληρώνεται μόνο όταν το μοιραζόμαστε με τα κατάλληλα άτομα. Οι συζητήσεις γύρω από το φαγητό είναι το ίδιο ηδονικές με τις μπουκιές που ανταλλάζουμε. Αλλιώς είναι να ξέρεις ότι παίρνει και ο διπλανός σου τις θερμίδες από το σάντουιτς – κόλαση του Guarantee κι αλλιώς ότι είσαι μόνος σου σε αυτή την άνιση μάχη. Άλλη χαρά παίρνεις όταν ο φίλος σου ενθουσιάζεται εξίσου που ανακαλύψατε το τέλειο ινδικό στη μέση του πουθενά από όταν προσπαθείς να τον πείσεις να δοκιμάσει και κάτι πέρα από τα μπιφτέκια της μαμάς του. Και πάει λέγοντας… 

Η –αναπόδεικτη- κατηγορία μου υποστηρίζει ότι όταν κάποιος είναι μίζερος στο φαγητό, είναι μίζερος και στη ζωή του γενικότερα. Δεν μπορεί να μην λιγουρεύεσαι την φρέσκια τηγανιτή πατάτα ρε παιδί μου! Αν δεν τη λιγουρεύεσαι και κάνεις και όλα τα παρακάτω, τότε – συγνώμη που θα στο πω – αλλά δεν είσαι και η καλύτερη παρέα για φαγητό.

  • Παραγγέλνεις πάντα φιλέτο κοτόπουλο.
  • Δεν θέλεις ποτέ να φας «βρώμικο» μετά από ξενύχτι.
  • Παίρνεις σαλάτα στο πρώτο ραντεβού.
  • Δεν καταλαβαίνεις πώς οι άνθρωποι τρώνε «ωμά ψάρια» αναφερόμενος στο sushi – ενώ δεν έχεις δοκιμάσει καν.
  • Συγκρίνεις το sushi με τα σουβλάκια.
  • Δεν τρως σουβλάκι, πίτσα ή burger όταν βγαίνεις με αγόρια.
  • Έχεις να φας σουβλάκι, πίτσα ή burger τουλάχιστον ένα εξάμηνο.
  • Κάνεις θέμα όταν έρθει ο λογαριασμός επειδή το δικό σου πιάτο είναι 2 ευρώ φθηνότερο ή δεν έφαγες από τα ορεκτικά.
  • Δεν τρως ορεκτικά.
  • Κρίνεις τις κουζίνες των άλλων λαών χωρίς να τις έχεις δοκιμάσει.
  • Σε καλούν σε καινούριο εστιατόριο και δεν βρίσκεις τίποτα που να σου αρέσει.
  • Σχολιάζεις τη λεπτή ζύμη της πίτσας, επειδή «αν δεν έχει μπόλικο ψωμί δεν χορταίνεις».
  • Δεν τρως παϊδάκια με το χέρι και γενικά δεν αγγίζεις ποτέ το φαγητό.
  • Τρως υπερβολικά γρήγορα.
  • Μετράς τις θερμίδες σε βαθμό υστερίας.