Η σεζόν των βραβείων έχει επισήμως ξεκινήσει. Woo-hoo! Δεν υπάρχει πιο διασκεδαστικό πράγμα από το να παρακολουθείς για μήνες πάμπλουτους και πασίγνωστους ανθρώπους να κάνουν προωθητικές ενέργειες για να καταλήξουν στο βάθρο των τελετών βραβείων και να τρώνε 4 ώρες και σε κάθε τελετή. Είναι το καλύτερο reality show.
Στα δικά μας τώρα. Κάθε χρόνο οι υποψηφιότητες έρχονται με την εξής σειρά: SAG (Screen Actors Guild), Χρυσές Σφαίρες, BAFTAs και Academy Awards. Όλοι θέλουν να καταλήξουν στα Oscars, αλλά παρακολουθούν πολύ προσεκτικά τα άλλα τρια, για να τους δώσουν ενδείξεις για την τύχη τους στα Oscars. Κάθε χρόνο επίσης οι εκπλήξεις έρχονται κυρίως από τα SAG και αυτό γιατί είναι τα μοναδικά βραβεία που προέρχονται αποκλειστικά από τους ίφιους τους ηθοποιούς. Γι’ αυτό και θα δείτε κάποιες κατηγορίες να διαφέρουν και να βραβεύονται ερμηνείες που δεν δημιουργούν αρκετά ενδιαφέρον στόρυ για να βραβευτούν στα Oscars.
Κάπως έτσι συνέβη και φέτος, με τις υποψηφιότητες που ανακοινώθηκαν χθες. Οι ευχάριστες εκπλήξεις περιλαμβάνουν την υποψηφιότητα του Jake Gyllenhaal για Καλύτερος Ηθοποιός, η ερμηνεία του οποίου έχει κερδίσει πολύ θετικές εντυπώσεις στα media, αλλά όλοι πίστευαν ότι δύσκολα θα βρεθεί στα βραβεία. Περιλαμβάνουν επίσης και την υποψηφιότητα της Jennifer Aniston, η οποία έχει βαλθεί να προμοτάρει τον εαυτό της εδώ και μήνες. Όμως δεδομένου ότι είχε να ανταγωνιστεί την Amy Adams στο Big Eyes και την Hilary Swank στο The Homesman, μέχρι χθες οι πιθανότητες της φαινόντουσαν μικρές. Αλλά θυμηθείτε ότι οι ιστορίες πόνου και μεταμόρφωσης αρέσουν πολύ στα μέλη της Ακαδημίας.
Τώρα ας περάσουμε και στις αρνητικές. Το Fury κέρδισε υποψηφιότητα για Outstanding Performance by a Stunt Ensemble, το οποίο στην πιο γνωστή οσκαρική γλώσσα μεταφράζεται ως Καλύτερη Ταινία, και ειλικρινά αναρωτιέμαι μαζί με τον υπόλοιπο κόσμο: έχετε δει το Fury; Η ταινία είναι μια αντιγραφή της Διάσωσης του Στρατιώτη Ράιαν, μια ατελείωτη διαμάχη ανάμεσα στους ήρωες χωρίς λόγο ύπαρξης και χωρίς το παραμικρό ίχνος σεναρίου. Θα μου πεις, κάπως έτσι ήταν και το Gravity, αλλά κέρδισε τα πάντα. Η βασική διαφορά είναι ότι το Gravity ήταν υποδειγματικό και αριστουργηματικό σκηνοθετικά και υποκριτικά, οπότε το σενάριο που αποτελούταν από τρεις βασικές σκηνές και μια ατέρμονη σεκάνς οπτικών εφέ, ελάχιστα μας πείραξε.
Το να κερδίσει το Fury όμως τέτοια υποψηφιότητα αντί του Selma, της ταινίας για τον Martin Luther King, με ενοχλεί ιδιαίτερα. Δεν με τρομάζει όμως. Το πιο πιθανό είναι ότι τα μέλη του SAG δεν έχουν δει αρκετές από τις ταινίες που εδώ και μήνες θεωρούμε ως φαβορί για Oscar. Είμαι απολύτως σίγουρη ότι το Selma θα εμφανιστεί σύντομα στα βραβεία και τίποτα δεν έχει κριθεί ακόμα. Let the games begin….