Ο Louis Zampernini είχε μια σχεδόν απίστευτη ζωή. Η εξαιρετική του ταχύτητα τον έφτασε μέχρι τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου, όπου εντυπωσίασε τον ίδιο τον Αδόλφο Χίτλερ. Γεννημένος στην Αμερική από Ιταλούς Μετανάστες υπηρέτησε σε βομβαρδιστικό κατά τη διάρκεια του Πολέμου, το οποίο όμως κατερρίφθη και εκείνος έζησε στην θάλασσα για 47 ημέρες με καρχαρίες να παραμονεύουν συνεχώς. Έχοντας διανύσει 2000 μίλια, την 47η ημέρα αιχμαλωτίζεται από τους Ιάπωνες και περνάει 2 χρόνια σε στρατόπεδο αιχμαλώτων πολέμου. Εκεί ο σαδιστής δεσμοφύλακας του, γνωστός και ως «Το Πουλί» , τον βασανίζει καθόλη την διάρκεια της παραμονής του στο στρατόπεδο.
Αυτά τα γεγονότα ήταν αρκετά για να τραβήξουν την προσοχή του Hollywood και των studio που ήθελαν να τα μεταφέρουν στον κινηματογράφο από το 1957. Ήταν όμως η επιθυμία της Angelina Jolie να σκηνοθετήσει κάτι που να έχει αξία, ο καθοριστικός παράγοντας για να ξεκινήσουν τα γυρίσματα. Ακόμα και σ’ εκείνη όμως, πήρε αρκετό καιρό να πείσει τους παραγωγούς ότι μπορεί να σκηνοθετήσει μια τέτοια ταινία.
Η ταινία βρίσκεται στο κέντρο των συζητήσεων εδώ και μήνες. Το όνομα της Jolie είναι αρκετό για δημιουργήσει δημοσιότητα, όμως η ίδια έχει αποδείξει ήδη ότι είναι μια πολύ ταλαντούχα σκηνοθέτης και έχει καταφέρει να μιλάνε για την ταινία της και όχι για την ίδια. Μάλιστα για μήνες επικρατούσες και στις λίστες για τα βραβεία, αλλά προς το παρόν έμεινε έξω από τις υποψηφιότητες για τις Χρυσές Σφαίρες.
Ο λόγος ίσως είναι η μεγαλύτερη κριτική της ταινίας, ότι δηλαδή της λείπει η σκέψη και το συναίσθημα πίσω από τις σκηνές, οι οποίες στην πλειοψηφία τους επικεντρώνονται στην βία που μπορεί να προκαλέσει κάποιος στον συνάνθρωπο του. Αρκετοί αναφέρουν πως η βία φαίνεται να μην έχει κανέναν απολύτως σκοπό, ενώ συντηρητικοί Ιάπωνες θεωρούν την ταινία ρατσιστική. Παρόλα αυτά η ιστορία του Zampernini,η ερμηνεία του πρωταγωνιστή Jack O’Connel και οι υπόλοιπες σκηνοθετικές επιλογές της Jolie, τοποθετούν την ταινία στην λίστα με τις ταινίες που δεν πρέπει να χάσετε.