Μπορεί η ταινία «50 Αποχρώσεις του Γκρι» να έχει πάρει κάκιστες κριτικές από κοινό και κριτικούς, όμως συνεχίζει να σπάει τα ταμεία. Γι’ αυτό με ενδιαφέρον διαβάσαμε τη συνέντευξη που έδωσε στο Αμερικανικό People η ειδικός στο σαδομαζοχισμό και sex therapist Stephanie Hunter Jones από το Λος Άντζελες. H ίδια έχει 15ετή εμπειρία στο BDSM και είναι μάλλον το πιο κατάλληλο άτομο για να κάνει review στην αμφιλεγόμενη ταινία-φαινόμενο. Διάβασε παρακάτω ένα απόσπασμα της συνέντευξής της το οποίο όπως φαντάζεσαι περιέχει πολλά spoiler!
Τι θα άλλαζες στην ταινία;
Θα ήθελα περισσότερο παιχνίδι. Υπάρχουν τόσα συναρπαστικά σαδομαζοχιστικά παιχνίδια που θα ήθελα να δω στην ταινία ώστε να τα γνωρίσει ο κόσμος. Επίσης, ήθελα να δω περισσότερες σκηνές με δέσιμο. Ίσως και περισσότερο μαστίγωμα.
Τι σου άρεσε περισσότερο;
Το αγαπημένο μου σημείο ήταν όταν την πήγε για πρώτη φορά στο κόκκινο δωμάτιο του πόνου. Μου άρεσε όταν την είδα να κάθεται στο πάτωμα με τα χέρια στους μηρούς της και έπειτα τη χτύπησε στο χέρι. Τι υπέροχη σκηνή! Την έκανε να μην νιώθει το σώμα της. Γι’ αυτό και το BDSM είναι τόσο καταπληκτικό.
Πώς σου φάνηκαν οι πρωταγωνιστές;
Δεν με εντυπωσίασαν. Μου άρεσε πιο πολύ η ιστορία παρά η ερμηνεία τους. Εννοώ, νομίζω ότι τα πήγαν καλά. Αλλά ένιωσα ότι θα μπορούσαν να είχαν καλύτερη χημεία.
Ήταν αρκετά επιβλητικός για να είναι κυρίαρχος;
Η εμπειρία μου ήταν κυρίως με γυναίκες κυρίαρχους. Οι περισσότεροι κυρίαρχοι βέβαια, δεν ξέρουν τι κάνουν αλλά υπάρχουν και οι εξαιρέσεις. Έχω βιώσει κάποιες αξέχαστες εμπειρίες. Ήταν όμως μικροσκοπικοί τύποι. Γιατί εκεί ξεχνάς την εμφάνιση. Όλα έχουν να κάνουν με την εξουσία. Αυτό είναι το παν.
Σε ενόχλησε που ο Christian είχε «σκοτεινό παρελθόν»;
Έχω κουραστεί να ακούω ότι ένας άνθρωπος έχει ψυχολογικά επειδή του αρέσει ο σαδομαζοχισμός. Ή επειδή του αρέσει το kinky sex. Αυτό είναι τελείως λανθασμένο. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν και προβληματικοί άνθρωποι.
Ο κόσμος έχει απορία για το εάν οι σαδομαζοχιστές κάνουν συμβόλαιο και το διαπραγματεύονται. Είναι κάτι που συμβαίνει;
Η εμπειρία μου λέει ότι το συμβόλαιο είναι κυρίως προφορικό. Δεν ξέρω κάποιον που να το έχει κάνει γραπτώς. Αλλά στην ταινία βλέπουμε κυρίως τη σκοπιά της συναίνεσης. Προσπαθούσε να την ενημερώσει σωστά ώστε να μην σοκαριστεί. Αυτό ήταν μια έκπληξη. Άκουσα αρκετές αρνητικές κριτικές για το θέμα της «κοινής συναίνεσης». Αλλά έχω την αίσθηση ότι όλο το πράγμα ήταν από κοινού.
Γιατί έτσι;
Όλα ξεκίνησαν στην αρχή όταν πήγε στο μαγαζί για να αγοράσει σκοινιά και ταινία. Της σύστηνε το lifestyle του και εκείνη διστακτικά έλεγε ναι. Είναι ένας τρόπος να ελέγξει το κλίμα. Κατά κάποιον τρόπο ήξερε τι συνέβαινε. Δεν ήταν τελείως σίγουρη αλλά γνώριζε.
Όταν, επίσης, εκείνος της είπε ότι δεν κάνει έρωτα εκείνη του ζήτησε να της δείξει τι εννοεί. Αυτό ήταν μια μορφή συναίνεσης, την οποία διακρίναμε κατά τη διάρκεια της ταινίας. Την σεβόταν απόλυτα.
Τι έχεις να πεις για τη σκηνή στην οποία τη μαστίγωσε και εκείνη ξέσπασε σε κλάματα;
Όλοι πιστεύουν ότι ο Κυρίαρχος δεν σεβάστηκε τα όριά της. Όμως εκείνη ουσιαστικά πίεσε τον εαυτό της όταν ακόμη δεν ήταν έτοιμη. Όλοι κατηγορούν τον Christian, αλλά κατά τη γνώμη μου έκανε εξαιρετική δουλειά, τη σεβάστηκε και την μύησε με ευγένεια σε όλη τη διαδικασία, όλη την ώρα.
Δεν έπρεπε να ξέρει ότι δεν ήταν έτοιμη να δει και αυτή την πλευρά του;
Μα της έδωσε τις λέξεις ασφαλείας. Κίτρινο και κόκκινο. Η υποτακτική έχει πάντα τον έλεγχο σε μία σχέση σαδομαζοχισμού. Αυτό είναι το θέμα. Πριν την μαστιγώσει τη ρώτησε «θυμάσαι τις λέξεις ασφαλείας»; Και δεν τις είπε ποτέ. Αν κατηγορούσα κάποιον, θα ήταν και οι δύο.