Αν έχετε συνδέσει τον διαλογισμό με ανθισμένες κινέζικες κερασιές, ξυρισμένο κεφάλι, μανδύες και στάση του λωτού - όπως είχα κάνει κι εγώ- έχετε μείνει πίσω!
Σε έναν κόσμο που η απόλυτη ησυχία (οπτική και ακουστική) είναι άπιαστο όνειρο, ο διαλογισμός είναι η μόνη μορφή σύνδεσης με τον εαυτό μας, σε ένα βαθύτερο επίπεδο. Βρείτε τον δικό σας τρόπο και απολαύστε το!
ΑΠΟ ΤΗ ΔΡ. ΝΑΝΣΥ ΜΑΛΛΕΡΟΥ
Κλείστε τα μάαατια σας, χαλαρώωωστε και, αδειάααστε τη σκέψη σααας…
Κάπως έτσι τελείωνε το πρώτο μάθημα γιόγκα που έκανα ποτέ. Η υπόλοιπη τάξη συμμορφώθηκε αυτόματα με απίστευτη αρμονία και χάρη. Μισάνοιξα το ένα μου μάτι και κοίταξα γύρω μου κρυφά, νιώθοντας σαν σκανταλιάρικο παιδί που αντιγράφει. Έψαχνα για τουλάχιστον έναν συνωμότη να μοιραστεί μαζί μου την απίστευτη διάθεση που με κυρίεψε για νευρικό γέλιο. Κανείς! Όλοι κάθονταν οκλαδόν, με στητή πλάτη και χαλαρή αναπνοή. Μα πώς μπορούσαν; Έπειτα από μια ώρα που είχαμε κάνει τους σκύλους, τις γάτες, τους ανατέλλοντες ήλιους, τα πρέτσελ και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο, κανένας δεν ήθελε απλώς να σωριαστεί στο στρώμα του ή να χοροπηδήσει να ξεμουδιάσει;
Έπειτα από αυτή την πρώτη φορά, υπήρξαν πολλές απόπειρες, εξίσου αποτυχημένες. Γιόγκα και διαλογισμός ήταν απαγορευμένα για μένα, για πολλά χρόνια. Η σκέψη και μόνο της γιόγκα με μετέτρεπε σε γριά με αρθριτικά («Οχ, η μέση μου! Οχ, ο γοφός μου κ.λπ.). Ο δε διαλογισμός (ντρέπομαι που το λέω, αλλά…) μου έφερνε γέλια. Αυτά τα νευρικά γέλια του σχολείου που ξεκίναγαν και δεν ήταν δυνατόν να τα σταματήσεις με τίποτε! Με το «Κλείστε τα μάαατια σας…», στο πάτωμα εγώ! Η ντροπή των γιόγκι.
Τόση ήταν η απογοήτευσή μου που άρχισα να διαβάζω ό,τι έβρισκα για τον διαλογισμό. Τα οφέλη του τα έμαθα απέξω: ανακουφίζει από το στρες, βελτιώνει την υγεία, μας βοηθάει να συνδεόμαστε με τον εαυτό μας, βοηθάει στη συγκέντρωση, χαρίζει καθαρότητα σκέψης, αυξάνει την αυτοπεποίθηση και τη δημιουργικότητα, μας βοηθάει να απολαμβάνουμε το τώρα…
Πόσο μου χρειάζονταν όλα αυτά… Απλώς, ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ!
Και μετά, έφερα στον κόσμο τον γιο μου. Ήταν ένα ήσυχο, χαρούμενο μωρό, με αστείρευτη όρεξη. Στους τρεις περίπου μήνες άρχισαν οι κολικοί και, μη βρίσκοντας άλλο τρόπο να απαλύνω τους πόνους του (και τα συνοδευτικά σπαραξικάρδια κλάματα), ένα βράδυ τον πήρα στην αγκαλιά μου, έκλεισα τα μάτια μου και πήρα μια βαθιά εισπνοή από τη μύτη. Το μωρό ανασηκώθηκε ελαφρά, καθώς η κοιλιά και το διάφραγμά μου γέμισαν αέρα. Έβγαλα τον αέρα από το στόμα και το μωρό ακολούθησε την κίνησή μου. Με τα μάτια πάντα κλειστά, συνέχισα τις αναπνοές στον ίδιο αργό ρυθμό και σκεφτόμουν μόνο ένα πράγμα: θα περάσει μωρό μου. Θα περάσει μωρό μου. Θα περάσει μωρό μου… Και ανέπνεα για πολλή ώρα. Ανέπνεα, ανέπνεα μέχρι που ξαφνικά το μωρό ησύχασε και το ένιωσα βαρύ πάνω στο στήθος μου. Είχε αποκοιμηθεί! Το μυαλό μου άδειασε και αποκοιμήθηκα κι εγώ, με ένα βαθύ αίσθημα ευτυχίας!
Επανέλαβα την ίδια τακτική καθ’ όλη τη διάρκεια των κολικών και μετά, σε κάθε δυσκολία, σε κάθε κρύωμα, σε κάθε ατύχημα, μέχρι που το συνειδητοποίησα: είχα μάθει να διαλογίζομαι! Επιτέλους, ήταν ξεκάθαρο! Τα είχα καταφέρει!
Από τότε, ανακάλυψα ότι η στάση, το πού και το πόσο δεν έχουν καμία σημασία. Το μόνο που έχει σημασία είναι ο καθένας να βρει τον δικό του τρόπο, χωρίς να πρέπει να χωρέσει μέσα σε μια συγκεκριμένη εικόνα ή σε κάποιο κλισέ.
Έτσι, θα ήθελα να μοιραστώ ακόμη μερικούς τρόπους με τους οποίους μπορείτε να διαλογιστείτε μέσα στην ημέρα σας και που εμένα με έχουν βοηθήσει εξαιρετικά. Η τεχνική είναι πάντα η ίδια: Ι. Κλείστε τα μάτια σας (προαιρετικό). ΙΙ. Πάρτε βαθιές εισπνοές και εκπνοές (υποχρεωτικό). ΙΙΙ. Συγκεντρωθείτε σε κάτι συγκεκριμένο (πράξη, εικόνα, αντικείμενο, σκέψη).
Ο διαλογισμός του μωρού: Όπως τον περιέγραψα πιο πάνω. Αν δεν έχετε δικό σας μωρό, δανειστείτε της φίλης σας, δουλεύει το ίδιο.
Ο διαλογισμός του γραφείου: Κλείστε την πόρτα του γραφείου σας (αν δεν έχετε δικό σας γραφείο κλειστείτε σε μια αποθήκη, κουζίνα ή τουαλέτα). Απενεργοποιήστε κινητά και σταθερά, αναπνεύστε και συγκεντρωθείτε στην αναπνοή σας ή στη σκέψη: όλα γίνονται για καλό. Είμαι προστατευμένος και τυχερός.
Ο διαλογισμός της βόλτας: Περπατώντας από το σπίτι προς τη στάση ή βγάζοντας βόλτα τον σκύλο σας, σε κάθε περίσταση που βρίσκεστε έξω, καθίστε σε ένα παγκάκι, κοιτάξτε τον ουρανό και διαλέξτε ένα σύννεφο. Εστιάστε όλη σας την προσοχή στο σχήμα και το χρώμα του, στην αίσθηση του αέρα στο πρόσωπό σας, στην κίνηση του σύννεφου, στις αποχρώσεις του ουρανού γύρω του. ΜΗ βγάλετε το κινητό σας να φωτογραφίσετε το σύννεφο! Απλώς, απολαύστε το για 5-10 λεπτά.
Ο διαλογισμός του μετρό: Προσποιηθείτε ότι κοιμάστε, κανένας δεν θα σας ενοχλήσει. Αναπνεύστε και συγκεντρωθείτε στη διαδρομή που ακολουθεί η αναπνοή σας μέσα στο σώμα σας. Βεβαιωθείτε με κάποιον τρόπο ότι δεν θα χάσετε τη στάση σας.
Ο διαλογισμός του ύπνου (τον εφαρμόζω πολύ συχνά, ειδικά όταν δεν μπορώ να κοιμηθώ): Αφού τελειώσετε τη βραδινή σας ρουτίνα, ξαπλώστε, σκεπαστείτε, κλείστε τα μάτια σας και σκεφτείτε ποια ήταν η καλύτερη στιγμή της ημέρας σας. Με αυτό το συναίσθημα επαναλάβετε από μέσα σας: «Η ζωή μού φέρεται καλά. Η ζωή είναι όμορφη».
Πηγή: DownTown