Είναι περασμένες τρεις το μεσημέρι και στα βομβαρδισμένα από χαρτιά, κινητά, βιβλία και καλώδια γραφεία έχουν ήδη αρχίσει να κάνουν την εμφάνισή τους τα πρώτα ταπεράκια και τα πακέτα από τα ντελίβερι της περιοχής. Ο ήχος του πιρουνιού συναγωνίζεται αυτόν του πληκτρολογίου και πριν καλά καλά προλάβεις να ανανεωθεί το newsfeed του facebook και να σταλεί το email τα μπιφτέκια έχουν κάνει φτερά. Μμμ…τώρα θα ήθελες κάτι γλυκό;
Οι πιθανότητες όταν τρως στο γραφείο και ειδικά μπροστά από την οθόνη του υπολογιστή σου είναι να μην προσέχεις τι και πόσο τρως και στο τέλος να έχεις ξεχάσει μέχρι και τι έφαγες. Δεν είσαι όμως μόνη σου, αλλά ένας από τους εκατομμύρια ανθρώπους που υποφέρουν από το σύνδρομο του γρήγορου γεύματος (fast-eating syndrome).
Πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι οι άνθρωποι που τρώνε με αργούς ρυθμούς τείνουν να καταναλώνουν λιγότερες θερμίδες και να παραμένουν χορτάτοι για περισσότερη ώρα από όσους καταναλώνουν το φαγητό τους υπερβολικά γρήγορα. Μία άλλη μελέτη έρχεται να συμπληρώσει τις ήδη υπάρχουσες υποστηρίζοντας ότι όσο πιο γρήγορα τρώμε τόσο δυσκολεύεται ο εγκέφαλος να πάρει το μήνυμα ότι δεν χρειαζόμαστε άλλο φαγητό. Αυτό συμβαίνει γιατί περιορίζεται η αποτελεσματικότητα μίας ορμόνης του εντέρου που ειδοποιεί τον εγκέφαλο ότι έχεις χορτάσει. Έτσι, καταλήγουμε να τρώμε περισσότερο από όσο έχουμε ανάγκη, κάτι που οδηγεί σε αύξηση βάρους και αποθήκευση επιπλέον λίπους.
Αντιθέτως, όταν τρως αργά όχι μόνο απολαμβάνεις το φαγητό σου και καταλαβαίνεις τι τρως, αλλά κάνεις καλό και στον οργανισμό σου. Καταναλώνεις λιγότερη ποσότητα, δίνεις χρόνο στον εγκέφαλο να λάβει το σήμα ότι χόρτασες και δεν μένεις φουσκωμένη να πρέπει να συνεχίσεις τη δουλειά. Από αύριο, λοιπόν, το ταπεράκι σου και έξω από το γραφείο!