Για πολλά χρόνια, ο Walter Keane ήταν γνωστός ως ένας από τους πιο εμπορικούς και πετυχημένους καλλιτέχνες της δεκαετίας του ’60. Το σήμα κατατεθέν του ήταν τα τεράστια μάτια που ζωγράφιζε στα παιδικά πρόσωπα, τα οποία έκαναν τον κόσμο να παραληρεί. Απ’ ότι φαίνεται όμως, ο Walter Keane… δεν ήξερε καν να ζωγραφίζει. Δημιουργός των έργων ήταν η γυναίκα του η Margaret, η οποία κρατούσε κρυφό το μυστικό καθώς ο σύζυγός της την απειλούσε ότι θα τη σκοτώσει. Την παραπάνω ιστορία διηγείται ο αγαπημένος μας σκηνοθέτης Τιμ Μπάρτον, χρησιμοποιώντας για πρώτη φορά τεχνικές που θα του έδιναν μια ρεαλιστική ταινία, δηλαδή πολύ μακριά απ’ ό,τι τον έχουμε συνηθίσει. Όσο για το αποτέλεσμα, μας άρεσε τόσο πολύ όσο και η αληθινή ιστορία που τον ενέπνευσε να πατήσει στη γη και να αφήσει πίσω τον φανταστικό του κόσμο. Γι’ αυτό συγκεντρώσαμε όλες τις αλήθειες και τα ψέματα που είδαμε στην ταινία τα οποία αποκάλυψε το περιοδικό Time.
Προσοχή! Ακολουθούν Spoilers της ταινίας!
Αλήθεια: Ο Walter Keane ισχυριζόταν ότι είναι ο δημιουργός των έργων με τα μεγάλα μάτια
Ο Walter ισχυριζόταν ότι εμπνεύστηκε από τις εικόνες των ορφανών παιδιών που λιμοκτονούσαν τις οποίες είδε στα ταξίδια του μετά τον B’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Είχε πει μάλιστα στο περιοδικό LIFE: «Κανείς δεν μπορούσε να ζωγραφίσει μάτια σαν τον El Greco και κανείς δεν μπορεί να ζωγραφίσει μάτια σαν τον Walter Keane». Ο Walter είχε παραδεχτεί ότι η Margaret, επίσης, ήταν ζωγράφος αλλά τα έργα της είχαν αμυγδαλωτά μάτια και διαφορετικό στιλ. Ένα άρθρο μάλιστα είχε γράψει: «Η Margaret είναι αλήθεια ότι ζωγραφίζει τα μάτια παρόμοια με τα μάτια που έκαναν διάσημο το σύζυγό της. Αλλά τα δικά της δεν είναι τόσο μεγάλα και ανήκουν σε εφήβους ενώ τα δικά του σε εγκαταλελειμμένα παιδιά».
Σχεδόν αλήθεια: Ο Walter χρησιμοποίησε τον καυγά του με έναν ιδιοκτήτη club για να προμοτάρει τα έργα του
Πράγματι τα έργα έγιναν δημοφιλή όταν κρεμάστηκαν για πρώτη φορά στο νυχτερινό club του Enrico Banducci στην οδό Jackson στο Σαν Φρανσίσκο. Η Margaret που ήταν πιο ντροπαλή από τον Walter ζωγράφιζε στο σπίτι, ενώ εκείνος πουλούσε τα έργα της στο club. Μετά από σχεδόν ένα χρόνο η Margaret επισκέφτηκε το club και ανακάλυψε ότι ο Walter έπαιρνε τα εύσημα για τη δουλειά της.
Ο Walter και ο Banducci όντως τσακώθηκαν. Σύμφωνα όμως με το περιοδικό Chronicle o Banducci χτύπησε τον Keane επειδή έλεγε αισχρότητες μπροστά σε μία κυρία ενώ συνελήφθη επειδή ήταν μεθυσμένος. Οι δύο τους μήνυσαν ο ένας τον άλλον το 1958, όμως δεν είναι ξεκάθαρο αν έκαναν μία σιωπηρή συμφωνία για τη δημοσιότητα όπως παρουσιάζεται στην ταινία.
Ψέμα: Ο Walter ποτέ δεν προσπάθησε να ζωγραφήσει τα έργα με τα μεγάλα μάτια
Στην ταινία, ούτε ο κόσμος, ούτε η Margaret βλέπουν ποτέ τον Walter να βάζει το πινέλο στο καμβά. Είναι μεν αλήθεια ότι ο Walter δεν μπορούσε να ζωγραφίσει, όχι όμως επειδή δεν προσπάθησε ποτέ. Όταν η Margaret τον αντιμετώπισε την πρώτη φορά για το γεγονός ότι ισχυριζόταν ότι τα έργα με τα μεγάλα μάτια ήταν δικά του, εκείνος της απάντησε ότι θα ήταν περίπλοκο να διορθώσει το ψέμα του και ότι ο κόσμος θα του έκανε μήνυση. Έτσι, ζήτησε από την Margaret να τον διδάξει πώς να ζωγραφίσει τα μεγάλα μάτια, αλλά εκείνος ήταν ανίκανος να μιμηθεί το στιλ της. Αργότερα, η Margaret ανακάλυψε ότι είχε κλέψει τις σκηνές του Παρισίου, τα έργα με τα οποία τον είχε γνωρίσει στο παζάρι.
Ψέμα: Κανείς δεν επισκεπτόταν το σπίτι των Keane
Στην ταινία, βλέπουμε ότι κανείς δεν επισκέπτεται το σπίτι των Keane υπό το φόβο ότι θα ανακαλύψουν το εργαστήρι τις Margaret και το μυστικό των Keane. Παρόλο που είναι αλήθεια ότι σε κανένα δεν επέτρεπαν να μπει στο εργαστήρι της Margaret, ο Walter συχνά καλούσε προσωπικότητες και celebrities στο σπίτι τους.
«Όλοι έκανα σεξ με όλους», γράφει στα απομνημονεύματα του. «Κάποιες φορές πήγαινα στο κρεβάτι και έβρισκα και τρία κορίτσια». To συγκρότημα των Beach Boys ήταν μεταξύ των επισκεπτών της πισίνας των Keane. Η Margaret ωστόσο σπάνια γνώριζε τους celebrities μιας και ζωγράφιζε 16 ώρες την ημέρα. Ακόμα και όταν ο Walter έφευγε από το σπίτι, την καλούσε ανά μία ώρα για να βεβαιωθεί ότι δεν είχε φύγει.
Αλήθεια: Ο Walter απειλούσε τη Margaret ότι θα τη σκοτώσει
Σύμφωνα με την Margaret, ο Walter δεν ήταν μόνο άπιστος, αλλά και καταπιεστικός. «Ζούσα σε μία φυλακή» είπε σε μία συνέντευξή της στην Guardian φέτος. «Δεν με άφηνε να έχω φίλους. Αν προσπαθούσα να ξεφύγω από εκείνον, θα με ακολουθούσε. Είχαμε ένα τσιουάουα και επειδή αγαπούσα αυτό το σκυλάκι τόσο πολύ, το κλωτσούσε και αναγκάστηκα να το δώσω αλλού. Ήταν πολύ ζηλιάρης και κτητικός. Και μεταξύ άλλων με απειλούσε ότι θα με "καθαρίσει" αν πω τίποτα σε κανένα. Ήξερα ότι είχε διασυνδέσεις με ανθρώπους της μαφίας».
Ψέμα: Ο Walter επιτέθηκε σε έναν κριτικό τέχνης των New York Times
O κριτικός τέχνης των New York Times John Canaday πράγματι έκρινε σκληρά το έργο «Tomorrow Forever» του 1964 που προοριζόταν για την έκθεση World’s Fair. Όταν η κριτική βγήκε στη δημοσιότητα η έκθεση κατέβασε το έργο. Παρόλα αυτά, δεν υπάρχουν αποδείξεις ότι ο Walter προσπάθησε να επιτεθεί στον Canaday με ένα πιρούνι όπως είδαμε στην ταινία.
Σχεδόν Ψέμα: Η Margaret είπε την αλήθεια όταν έγινε μάρτυρας του Ιεχωβά
Στην ταινία, η σειρά των γεγονότων που οδήγησαν στην δικαστική διαμάχη είναι διαστρεβλωμένη. Η Margaret απόκάλυψε σε έναν δημοσιογράφο ότι ήταν η πραγματική καλλιτέχνης πίσω από τα έργα με τα μεγάλα μάτια τον Οκτώβριο του 1970 (6 χρόνια αφού χώρισε με τον Walter). Μάλιστα, τον είχε προκαλέσει σε μία επίδειξη ζωγραφικής στην πλατεία του Σαν Φρανσίσκο το Νοέμβριο του 1970, αλλά εκείνος δεν εμφανίστηκε ποτέ. Η απάντησή του ήταν πως η Margaret ήταν μία «αλκοολική, στερημένη από σεξ και ψυχοπαθής γυναίκα». Τότε η Margaret μετακόμισε στη Χαβάη και έγινε μάρτυρας του Ιεχωβά. Σε μία συνέντευξή της, η Margaret έδωσε τα εύσημα στον τρίτο της άντρα, τον αθλητικογράφο Dan McGuire που τη βοήθησε να πει την αλήθεια. «Με βοήθησε να δω ότι δεν χρειαζόταν να λέω ψέματα πια» είπε χαρακτηριστικά.
Αλήθεια: Ο δικαστής ζήτησε από το ζευγάρι να ζωγραφίσει ένα παιδί με μεγάλα μάτια στην αίθουσα του δικαστηρίου
Ο δικαστής από τη Χαβάη πράγματι ζήτησε από την Margaret και τον Walter να ζωγραφίσουν από μία ζωγραφιά με μεγάλα μάτια στη αίθουσα του δικαστηρίου μπροστά από το κοινό ώστε να αποφασίσουν ποιος λέει την αλήθεια. H Margaret ολοκλήρωσε το έργο της μέσα σε 53 λεπτά ενώ ο Walter επικαλέστηκε ένα πρόβλημα με τον ώμο του και δεν ζωγράφισε τίποτα.
Δυστυχώς, παρόλο που η Margaret δικαιώθηκε με το ποσό των 4 εκατομμυρίων δολαρίων δεν είδε ούτε μισό cent. Ο Walter είχε ήδη ξοδέψει ολόκληρη την περιουσία τους.